🌟بگذارید کودک مالک بدن خود باشد :خودداری از کنار زدن مداوم موهای کودک ، تکاندن خاک لباسش ، مرتب کردن یقه اش و ..

🌟خودتان را از جزئیات زندگی کودک دور نگاهدارید : وقتی تکالیف مدرسه تو انجام میدی راست بشین ،‌موهاتو از جلوی چشمت بزن کنار ،‌دگمه های آستینت را ببند و ...

🌟هر قدر کودک کم سن و سال باشد ،‌درباره اش جلوی روی او صحبت نکنید .

🌟بگذارید کودک خود پاسخ بدهد :نشانه واقعی احترام به استقلال کودک این است که به سئوال کننده بگویید « خودش به شما می گه ، اون خودش می دونه »

🌟به آمادگی « نهایی » کودک احترام بگذارید : گاهی اوقات کودک می خواهد به طور حتم کاری انجام دهد ولی از نظر جسمی و عاطفی هنوز برای آن کار آمادگی ندارد ،‌به جای مجبور کردن کودک می توان به او قوت قلب داد که آمادگی نهایی را به دست خواهد آورد.

🌟مواظب « نه » های زیادی باشید ، بعضی از کودکان یک « نه » صریح را جمله ای مستقیم علیه استقلالشان تلقی می کنند ، تعدادی جانشین های مفید هست که می توانند بدون مواجهه و برخورد ، قاطع باشند :

🌟اگر امکان دارد « بله » را جانشین « نه » کنید :می تونیم بریم بازی ؟ به جای « نه ، تو هنوز ناهار نخوردی » بگویید « بله ، البته کمی بعد از اینکه نهار خوردی »

🌟برای فکر کردن کمی به خود وقت دهید : می تونم خونه دوستم بخوابم ؟ به جای « نه ،‌ تو هفته پیش اونجا بودی » بگویید « بذار در موردش فکر کنم »